story writer : jithin martin
പ്രിയ കൂട്ടുകാരെ.... എന്റെ പുതിയ കഥ തുടങ്ങുകയായി... ഇതുവരെ ഞാന് എഴുതിയിട്ടുള്ള കഥകളൊക്കെ ജീവിതത്തില് സംഭവിച്ചവയാണ്... ഈ പുതിയ കഥ.. ഇമാജിന് ചെയ്തു എഴുതുന്നതാണ്...ഹിന്ദുമതത്തിലെ സങ്കല്പം അനുസരിച്ച് നമ്മള് കാണാത്ത പല രൂപങ്ങളും ഈ പ്രകൃതിയില് ഉണ്ട്... ഗന്ധര്വന്മാര് ., കിന്നരന്മാര്... യക്ഷന്മാര്.. തുടങ്ങിയ പല പല ആളുകള്.. പല പല സിദ്ധികളും ഉള്ള ആളുകള്... പദ്മരാജന് എന്ന സിനിമ സംവിധായകന്റെ " ഞാന് ഗന്ധര്വന്" എന്ന മനോഹരമായ സിനിമ നിങ്ങളില് പലരും കണ്ടുകാണും.. ശാപം കിട്ടി ഭൂമിയിലേക്ക് വരുന്ന ഗന്ധര്വനും അവന് പ്രേമിക്കുന്ന ഒരു പെണ്കുട്ടിയും, അതിനെ ചുറ്റിപറ്റി ഉണ്ടാകുന്ന സംഭവങ്ങളും ഒക്കെ ആണ് അതിലെ വിഷയം... അത് പോലെ തന്നെ ഉള്ള ഒരു തീം തന്നെ ആണ് എന്റെ ഈ കഥയിലും ഉണ്ടാവുക.... (എനിക്ക് ഹിന്ദു മിത്തോളജി യില് വലിയ ഒരു അറിവ് ഒന്നും ഇല്ല... അത് കൊണ്ട് തെറ്റുകള് വരാം.. ക്ഷമിക്കുക)... നിങ്ങളുടെ എല്ലാവരുടെയും ഇടയിലേക്ക്... നിങ്ങളുടെ സമ്മതത്തോടെ ഈ ഗന്ധര്വന് കടന്നു വരികയാണ്... അവനെ സ്വീകരിക്കുക.. " ഗന്ധര്വയാമം" സ്വര്ഗലോകത്തിലെപ്രൌഡഗംഭീരമായ ഇന്ദ്രസദസ്സ്... ദേവകള് എല്ലാവരും അവിടെ സന്നിഹിതരാന്... ദേവരാജനായ ഇന്ദ്രന്റെ വരവിനായി എല്ലാവരും കാത്തിരിക്കുന്നു... സാധാരണയായി ചിരിയും തമാശകളും.. പാട്ടും ഒക്കെയായി ഉള്ള ആ സദസ്സില് ഇന്ന് നിശബ്ദത യാണ് ഉള്ളത്... എല്ലാവരുടെയും മുഖത്ത് ഒരു വിഷാദ ഭാവം...ആകാംഷ... എന്താണാവോ കാര്യം?.... സദസ്സിന്റെ ഏകദേശം മധ്യത്തിലായി.. ഒരു പീടത്തില് ഒരു സന്യാസി ഇരിക്കുന്നു...
അദ്ദേഹമാണ്.. മഹാ ഋഷി സംഖമിത്രന് ... കൊടിയ തപോബലം ഉള്ള ആളാണ്... ഹിമവല് താഴ്വരകളില്ആശ്രമ ജീവിത്തില് ആയിരുന്നു സഘമിത്രന് ..പൊതുവേ ശാന്തമായ ആ മുഖം ഇപ്പോള് കോപം കൊണ്ട്നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.... പെട്ടെന്ന് ദ്വാരപലകാന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.... ദേവദേവന്.. മഹാശക്തിമാന്...ദേവനായകന്... ദേവേന്ദ്രന് ഇതാ എഴുന്നള്ളുന്നു...എല്ലാവരും എഴുനേറ്റു നിന്ന്..അതാ...ദേവരാജന് കടന്നു വരുന്നു... പൊതുവേ പുഞ്ചിരി തൂകുന്ന ആ മുഖത്തും എന്തോ ഒരു വിഷാദ ഭാവം....ഇന്ദ്രന് കടന്നു വന്നു... തന്റെ സിംഹാസനത്തില് ആസനസ്ഥനായി... അദ്ദേഹം തല ഉയര്ത്തിഎല്ലാവരെയും നോക്കി... ആ നോട്ടം അവസാനിച്ചത് സംഖമിത്രനില് ആയിരുന്നു... ഋഷിയുടെ മുഖത്തെകോപം ഒന്നുകൂടി ആളി... ഇന്ദ്രന് നോട്ടം പിന്വലിച്ചു.... എന്നിട്ട് ഇങ്ങനെ കല്പിച്ചു..."ആരെവിടെ....ശ്വേ
മൂലോകങ്ങളിലും ഏറ്റവും സുന്ദരം എന്ന് എല്ലാവരും വാഴ്ത്തി പാടിയ ആ മുഖത്ത് ഇപ്പോള്ദുഖത്തിന്റെ കാളിമ.. നിരാശ പടര്ന്നിരിക്കുന്നു.."ശ്വേത കേതു......... ഇന്ദ്രന് വിളിച്ചു..ശ്വേത കേതു മുഖംഉയര്ത്തി......നാം ഈ കേട്ടതൊക്കെ സത്യം തന്നെയോ?...ശ്വേത കേതു ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല... "ഉം...പറയ്.."ഇന്ദ്രന് ചോദ്യം ആവര്ത്തിച്ചു..അതെ ദേവരാജന് അടിയനു അങ്ങിനെ ഒരു അബദ്ധം പറ്റി പോയി.അവിടുന്ന് ക്ഷമിക്കണം.. ശ്വേത കേതു പറഞ്ഞു...ക്ഷമിക്കേണ്ടത് നാമല്ല... ഈ മഹാ തപസ്വി ആണ്...സംഖമിത്ര നെ ചൂണ്ടി ഇന്ദ്രന് പറഞ്ഞു..ക്ഷമിക്കണം ദേവരാജന് പൊറുക്കാന് പറ്റുന്ന തെറ്റല്ല ഈഗന്ധര്വന് ചെയ്തിരിക്കുന്നത്.... ഋഷി പറഞ്ഞു.... കുളിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന നമ്മുടെ പ്രിയ പത്നി യെപ്രാപിക്കാന് ശ്രമിക്കുക എന്ന് പറഞ്ഞാന് എങ്ങിനെ ക്ഷമിക്കനാവും....? അങ്ങ് തന്നെ പറയു.....ആയതിനാല് അതിനുള്ള ശിക്ഷ അനുഭവിച്ചേ മതിയാകു..... സംഖമിത്രന് കോപത്തോടെ ആക്രോശിച്ചു......ഇന്ദ്രന് ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല... സദസ്സില് മൂകത പടര്ന്നു..... ശ്വേത കേതു വിന്റെ കണ്ണില് കണ്ണീര്നിറഞ്ഞു...ശരി.. അങ്ങ് പറഞ്ഞതിനോട് നാമും യോജിക്കുന്നു.... ശ്വേത കേതുവിനുള്ള ശിക്ഷ അങ്ങേക്ക്തന്നെ വിധിക്കാം... ഇന്ദ്രന് പറഞ്ഞു....സംഖമിത്രന്റെ മുഖത്ത് ഗൌരവം വന്നു.... എല്ലാ മുഖങ്ങളിലുംആകാംഷ നിറഞ്ഞു... എന്താവും ആ ശിക്ഷ??????സംഖമിത്രന് പതിയെ എഴുനേറ്റു നിന്ന്... എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു... " ക്ഷമിക്കനാവാത്ത തെറ്റാണു ഈ അധമന്ചെയ്തത്... അടങ്ങാത്ത കാമവും.. തന്റെ സൌന്ദര്യത്തില് ഉള്ള അഹമ്കാരവും ആണ് ഇവനെ കൊണ്ട്ഇങ്ങനെ ചെയ്യിച്ചത്...പതിവ്രതയായ ഒരു താപസ സ്ത്രീയെ ആണ് ഇവന് ബലാല് കാരണ പ്രാപിക്കാന്ശ്രമിച്ചത്...
ശ്വേത കേതു വിന്റെ ഏറ്റവും അടുത്ത ചങ്ങാതി.... പ്രസേനന്റെ മുഖത്തും ദുഃഖം നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു...."ശ്വേതാ എനീക്ക് ... പ്രസേനന് പറഞ്ഞു.. എന്നിട്ട് ശ്വേത കേതുവിന്റെ താങ്ങി എഴുനെല്പ്പിച്ചു..... വരൂ..നമുക്ക് പോകാം... അവര് പതിയെ ഇന്ദ്ര സഭ വിട്ടു.... രണ്ടു പേരും ഉദ്യാനത്തില് എത്തി... അടുത്തുള്ളഅരുവിയുടെ സമീപം ഇരുന്നു..... ശ്വേത കേതുവിനു സങ്കടം സഹിക്കാന് ആവുന്നില്ല....
തന്നില് ഉള്ള പൌരുഷം നശിക്കാന് പോകുന്നു..... സ്ത്രീകളോട് ഇനി ഭോഗത്തില് ഏര്പ്പെടനമെങ്കില് ഒരുവര്ഷം കാത്തിരിക്കണം...കഷ്ടം....അവനു തന്നോട് തന്നെ ദേഷ്യം തോന്നി...." ശ്വേതാ.. നീ എന്താ ഒന്നുംമിണ്ടാതെ ഇരിക്കുന്നത്...? വിഷമിക്കാതെ... എന്തായാലും ഒരു വര്ഷതെക്കല്ലേ.... അത് കഴിയുമ്പോള്എല്ലാം നേരെ ആവില്ലേ? പ്രസേനന് പറഞ്ഞു..... ശ്വേത കേതു ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.
..." മതി എനീക്ക്..നമുക്ക് പോയി എന്തെങ്കിലും കഴിക്കാം... നിനക്ക് നല്ല ക്ഷീണം ഉണ്ട്... വരൂ... ശ്വേത കേതുഅനങ്ങിയില്ല...." വാടാ ചങ്ങാതി....." എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് പ്രസേനന് അവന്റെ പൊക്കി...അവനെ ചുറ്റിപിടിച്ചു... ശ്വേത കേതു മനസില്ലാ മനസ്സോടെ എഴുനേറ്റു... അവന്റെ തോളില് കയ്യിട്ട് കൊണ്ട് പ്രസേനന്നടക്കാന് തുടങ്ങി.... ശ്വേത കേതുവും പ്രസേണനെ ചുറ്റി പിടിച്ചു...
പെട്ടെന്നാണ് അത് സംഭവിച്ചത്..മാനസികവും, ശാരീരികവും ആയ ക്ഷീണം കാരണം ശ്വേത കേതു ഒന്ന്മുന്നോട്ടു ആഞ്ഞു വീഴാന് പോയി... പ്രസേനന്റെ അരക്കെട്ടില് ചുറ്റിയ കൈകള് പെട്ടെന്ന് താഴേക്ക് മാറി...അവ പ്രസേനെന്റെ ചന്തികളില് തട്ടി... അപ്പോഴേക്കും പ്രസേനന് അവനെ താങ്ങി... പ്രസീനന്റെബലിഷ്ഠമായ കൈകളില് താങ്ങി ശ്വേത കേതു നിവര്ന്നു...
പക്ഷെ അവന്റെ മനസ്സില് എന്തൊക്കെയോ മാറ്റങ്ങള് സംഭവിച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്നു... പല തവണപ്രസേനനോട് അടുത്ത് പെരുമാരിയിടുണ്ട്... അവനെ ആലിംഗനം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്... ഒന്നിച്ചു നീരാട്ടിനുപോയിട്ടുണ്ട്.. അങ്ങിനെ അങ്ങിനെ പലതും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.. പക്ഷെ അത് വരെ തോന്നാത്ത എന്തോ ഒന്ന്ഇപ്പൊ സംഭവിക്കുന്നു... അവന്റെ ചന്തികളുടെ ആകര്ഷണം...ആ ബലമുള്ള കൈകള്.. ആ മാറിടം.... മുഖം.. ഒക്കെ കാണുമ്പോള് എന്തോ പോലെ തോന്നുന്നു... അതെഅത് സംഭവിച്ചു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു..... മഹാ തപസ്വി യായ സംഖമിത്രന്റെ ശാപം .... അത് ശ്വേതകേതുവില് മാറ്റങ്ങള് വരുത്തുവാന് തുടങ്ങി കഴിഞ്ഞു.... പ്രസേനന്റെ മുഖത്തെ വിയര്പ്പ് തുള്ളികള്അവനെ ആവേശം കൊള്ളിക്കുന്ന പോലെ... ശ്വേത കേതു വിനു തോന്നി....
ആ സൌന്ദര്യം ശ്വേത കേതുവില് മാറ്റങ്ങള് ശ്രിഷ്ടിച്ചു തുടങ്ങി.....രണ്ടു പേരും തങ്ങളുടെ കൊട്ടാരത്തില്എത്തി... "ശ്വേതാ നീ പോയി ശരീര ശുദ്ധി വരുത്തി വരൂ... എന്നിട്ട് ഭക്ഷണം കഴിച്ചു വിശ്രമിക്കു..."പ്രസേനന് പറഞ്ഞു... ശ്വേത കേതു ഒന്നും മിണ്ടാതെ ആ വാക്കുകള് അനുസരിച്ച... കുളിപ്പുരയിലേക്ക്ചെന്ന്.. തന്റെ അംഗ വസ്ത്രങ്ങള് ഓരോന്നായി മാറ്റി...
അവിടെ സ്ഥാപിച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു വലിയ നില്ക്കണ്ണാടി യുടെ മുന്നില് നിന്ന്... അവന് ആദ്യം കാണുന്നപോലെ തന്റെ ശരീരത്തെ നോക്കി.... പൂര്ണ നഗ്നനാണ്... ക്ഷീനമുന്ടെന്കിലും സുന്ദരമായ മുഖം... നീണ്ടുതിങ്ങിയ മുടി... ...ചുവന്ന ആപ്പില് പോലെയുള്ള... കവിള്ത്തടം.. ഉയര്ന്ന നാസിക.... അതിനു താഴെപൌരുഷത്തിന്റെ പ്രതീകം പോലെ കട്ടി മീശ.... ചുവന്നു മലര്ന്ന ചുണ്ടുകള്... കടഞ്ഞു എടുത്തപോലെയുള്ള കഴുത്തുകള്... വിരിഞ്ഞ.. രോമങ്ങള് നിറഞ്ഞ മാറിടം...
അതില് ചെറിയ മുല ഞെട്ടുകള്... ഒതുങ്ങിയ വയറും അരക്കെട്ടും... അവന്റെ കണ്ണുകള് പതിയെതാഴേക്ക് പോയി... ആ അരക്കെട്ടിന്റെ താഴെയായി.... ചെറിയ രോമാരജികള് തുടങ്ങുന്നു... അതിനിടയില്അവന്റെ വജ്രായുധം.... എത്രയും നാള് തന്റെ എല്ലാ കേളികള്ക്കും ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന തന്റെ ഏറ്റവുംവലിയ സ്വത്ത്... ഒത്ത വണ്ണവും.. നീളവും ഉള്ള... സാധനം... സാമാന്യത്തിലധികം വലിപ്പം അതിനു ഉണ്ട്...
അവന്റെ നോട്ടം പൂര്ണമായും അതിലേക്കായി.... അതിനു അനക്കം വച്ച് തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു... അത്പതിയെ നിവരാന് തുടങ്ങി.... പുറത്തെ തൊലി പതുക്കെ വലിയുന്നു... ഒരു ആമ തന്റെ തോടിനുള്ളില്നിന്നും തല പുറത്തേക്കു നീട്ടുന്ന പോലെ ആ ആയുധം പുറത്തേക്കു മകുടം കാട്ടി... തുടുത്തു ചുവന്നഅഗ്രഭാഗം... അതില് ഒരു തേന് തുള്ളി പറ്റി യിരിക്കുന്നു...
ആ ആയുധത്തിന് അകമ്പടി എന്നാ പോലെ അതിനെ താങ്ങി എന്നാ പോലെ... രണ്ടു വലിയ മണികള്......ശ്വേത കേതു പതിയെ അതിന്റെ അഗ്രത്തില് തൊട്ടു.. ആ കൈകള് പതിയെ താഴേക്ക് പോയി.... നല്ലവണ്ണമുള്ള.. ബലിഷ്ഠമായ.. മസ്സിലുകള് ഉരുണ്ടു കളിക്കുന്ന തുടകള്.... ... അവന് ആയുധത്തില് പിടിച്ചുകൊണ്ട് പതിയെ തിരിഞ്ഞു... മറു കൈകൊണ്ടു തന്റെ ചന്തികളെ തലോടാന് തുടങ്ങി... തുടു തുടെ ഉള്ളപത് പതുത്ത ചന്തികള്... അവന് കൈകൊണ്ടു ഞെരിച്ചു.
എല്ലാവരും പറയുന്നത് വെറുതെ അല്ല.. താന് അസാമാന്യ സുന്ദരന് തന്നെ.... ശ്വേത കേതുവിനു സ്വയംഅഭിമാനം തോന്നി.......സംഖമിത്രന്റെ ശാപ ഫലം ആകാം... എത്ര നാളും തോന്നാത്ത വിധം സ്വശരീരതോട്അവനു ഒരു ആസക്തി തോന്നിയത്.. പെട്ടെന്ന് വാതിലില് മുട്ട് കേട്ടു.."ശ്വേത നീ എന്ത് ചെയ്യുവാ.. എത്രനേരം ആയി.." പ്രസേനന് ആണ്...
തന്റെ പ്രിയ ചങ്ങാതിയുടെ ഈ അവസ്ഥയില് ഉള്ള സങ്കടവും.. അനുകമ്പയും ആവാം അവന് ഇങ്ങനെകൂടെ തന്നെ മാറാതെ പിന്തുടരുന്നത്... 'ദാ വരുന്നെടാ".. ഇപ്പോ കഴിയും" ശ്വേത കേതു വിളിച്ചു പറഞ്ഞു...
കുളി കഴിഞ്ഞു ശ്വേത കേതു പുറത്തു വന്നു..... അവന്റെ മുറിയില്, കട്ടിലില് പ്രസേനന് കണ്ണടച്ച്കിടക്കുന്നു... പ്രസേനന്റെ മുഖത്ത് കഠിനമായ ദുഃഖം... തന്നെ വിട്ടു പിരിയുന്നതിലുള്ള വിഷമാണ് എന്ന്ശ്വേത കേതുവിനു മനസ്സിലായി... പാവം... അവനു തന്നെ ജീവന് ആണ്... എന്ത് ചെയ്യാം.. വിധി.... .. ശ്വേതകേതു വേഷം മാറി... പ്രസേനനനെ തട്ടി വിളിച്ചു.... അവര് ഒരുമിച്ചു ഭക്ഷണം കഴിച്ചു...
... " എടാ നീ നിന്റെ കൊട്ടാരത്തിലേക്ക് പോകുന്നില്ലേ?? ശ്വേത കേതു ചോദിച്ചു..." ഇല്ല.. ഇന്ന് ഞാന്നിന്റെ കൂടെ തന്നെ.. നാളെ നിനക്ക് ഭൂലോകതിലേക്ക് പോകേണ്ടാതെല്ലേ... ഇനി ഒരു വര്ഷം കഴിഞ്ഞല്ലേകാണാന് പറ്റൂ.."... പ്രസേനന് സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞു...ശ്വേത കേതു ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല... അവന്റെമനസ്സിലും ദുഃഖം അലതല്ലി.... അവര് രണ്ടു പേരും മട്ടുപ്പാവില് ചെന്നിരുന്നു.....കുറെ നേരം എന്തൊക്കയോ പറഞ്ഞു... " നീ ഭൂമിയില് എങ്ങോട്ടാണ് പോകുന്നത്...?.. സ്ഥലംതീരുമാനിച്ചോ? " പ്രസേനന് ചോദിച്ചു.. "ഇല്ല... ഭൂമിയില് "ദൈവത്തിന്റെ സ്വന്തം നാട് എന്ന് പറയുന്ന ഒരുസ്ഥലം ഉണ്ട്..." കേരളം" ആദ്യം അങ്ങോട്ട് തന്നെ പോകണം എന്ന് കരുതുന്നു..." ശ്വേത കേതു പറഞ്ഞു...
അവിടെ ഉള്ള ആരോക്കയോ എന്നെ സ്വീകരിക്കാന് തയ്യാറാവുന്നതായി മനസ്സ് പറയുന്നു..." എത്രയുംപറഞ്ഞു ശ്വേത കേതു പെട്ടെന്ന് കണ്ണുകള് അടച്ചു പത്മാസനത്തില് ഇരുന്നു.... അവന്റെ ദിവ്യ ദൃഷ്ടി...ആരെയോ... എന്തിനെയോ പരതാന് തുടങ്ങി..... തന്റെ പേരില് ഒരു മത്സരം നടക്കുന്നതായി അവന്കണ്ടു.... തന്നെ പ്രാപിക്കനായി... ആരോക്കയോ ആഗ്രഹിക്കുന്നു...ഉം.. നോക്കാം... അല്പം കഴിഞ്ഞുഅവന് കണ്ണുകള് തുറന്നു... പ്രസേനന് അവനെ തന്നെ നോക്കി ഇരിക്കുകയാണ്...
ശ്വേത കേതു പതിയെ കട്ടിലിലേക്ക് ചാഞ്ഞു..... കണ്ണടച്ച് കിടന്നു... അവന്റെ മനസ്സില് പല വിധവികാരങ്ങള് മാറി മാറി വന്നു കൊണ്ടിരുന്നു....ഭൂമിയിലെ തന്റെ ജീവിതം എങ്ങിനെ ആവുമോ എന്തോ??എല്ലാത്തിലും ഒരു തരം അവ്യക്തത പോലെ... ആഹ്ഹ്.... വരുന്ന പോലെ വരട്ടെ...
ശ്വേത കേതു... പതിയെ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണു..... പ്രസേനേന് അവന്റെ അടുത്ത് തന്നെകിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു... അവനു പക്ഷെ ഉറക്കം വന്നില്ല... തന്റെ ചങ്ങാതി തന്നെ വിട്ടു പോവുകയാണ്...മഹാദേവാ എന്റെ ശ്വേത നെ കത്തോണെ... അവന് പ്രാര്ത്ഥിച്ചു......
പിറ്റേന്ന് നേരം വെളുത്... ശ്വേത കേതു ഭൂമിയിലേക്ക് പോകാനായി തയാറെടുത്തു... അവന്എല്ലാവരോടും യാത്ര പറഞ്ഞു... പ്രസേനന്റെ കവിളുകളില് ഒരു മുത്തം കൊടുത്തു... നിറകണ്ണുകളോടെശ്വേത കേതു വിട ചൊല്ലി....ഇനി ഒരു വര്ഷം കഴിയണം... അവനു ഈ ലോകത്തേക്ക്പ്രവേശിക്കണമെങ്കില്
സമയം വൈകുന്നേരം അഞ്ചു മണി കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.... മനോഹരമായ ആലപ്പുഴയിലെ ബീച്ച്...അസ്തമയ സൂര്യന് ആകാശത്ത് ചുവന്ന നിറം വാരി ഒഴിക്കുന്നു... ആര്ത്തിരമ്പുന്ന തിരമാലകള്....ബീച്ചില് പതിയെ തിരക്ക് കൂടി കൂടി വരുന്നു.. ഒരു സായാഹ്നം സന്തോഷത്തോടെ ചിലവഴിക്കാന് എത്തിയആളുകള്.... കുഞ്ഞുങ്ങള് ഓടി നടക്കുന്നു.. ചിലര് തിരമാലകളോട് ചേര്ന്ന് കളിക്കുന്നു..... പ്രണയം പങ്കുവയ്ക്കുന്ന മിധുനങ്ങള്...
അങ്ങ് ദൂരെ ഉള്ള കടലിനോട് ചേര്ന്നു കിടക്കുന്ന പാറക്കെട്ടുകളില് ഒന്നില് ഒരാള് ഇരിക്കുന്നു.... അവന്''ഭരത്..".. അതെ നമ്മുടെ ഭരത്...... എന്ത് സുന്ദരമായ ഇരുപ്പാണ്... ഒരു ഗ്രീക്ക് ദേവനെ പോലെ അവന്...ചുവന്ന സൂര്യന്റെ പ്രകാശ കിരണങ്ങള് അവന്റെ ദേഹത്ത് വീണു ഒരു പ്രത്യേക തിളക്കം നല്കുന്നു...അവന് ആരെയോ പ്രതീക്ഷിച്ചുകൊണ്ടാണ് ഇരിക്കുന്നത്... ഇന്ന് ആദ്യമായി കാണുവാന് പോവുകയാണ്അവന്റെ കൂട്ടുകാരന് സുജിത് നെ......
ഭരത് പതിയെ ബീച്ചിലേക്ക് നോക്കി.. അവിടെ ചില ചെറുപ്പക്കാര്.. ആര്തുല്ലസ്സിക്കുന്നു...പലരുടെ
പെട്ടെന്ന് കളിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന ആ സുന്ദരന് മൂത്രം ഒഴിക്കാനായി മുട്ടി...."എടാ എപ്പോ വരാം" അവന്കൂട്ടുകാരോട് പറഞ്ഞു കൊണ്ട്... പതിയെ സൌകര്യമായ സ്ഥലം നോക്കി നടന്നു.. പെട്ടെന്ന് ആപാറക്കെട്ടുകള് അവന്റെ കണ്ണില് പെട്ടു.. നന്നായി.. അവിടെ ആവുമ്പോള് ആരും കാണില്ല... അവന്മനസ്സില് കരുതി... അവിടെയുള്ള ഒരു വലിയ പാറയുടെ അടുത്ത് അവന് എത്തി.. തിരമാലകള് ആപാറകള്ക്കിടയില് ഓളംതല്ലുന്നു... പതഞ്ഞു ഒഴുകുന്നു.. അവന് പതിയെ തന്റെ ഷോര്ട്ട് സിന്റെ സിബ്തുറന്നു...
അതിനടിയില്.. ചുവന്ന നിരത്തില് ഉള്ള ജോക്കി... മുഴച്ചു നില്ക്കുന്നു.. ഇടയിലൂടെ കൈ കടത്തി.. തന്റെഅവയവം പുറത്തു എടുത്തു.... ആഹ്ഹ്... നല്ല ചുവന്ന വാഴപ്പഴം പോലെ ഉള്ള കാമ ദണ്ട്... അത്പുറത്തേക്കു നീട്ടി.. അതില് നിന്നും ഇളം മഞ്ഞ നിറത്തില് മൂത്രം ചീറ്റി തുടങ്ങി... നല്ല ശക്തിയോടെ....പെട്ടെന്ന് തന്റെ ദേഹത്ത് ആരോ കൈകള് വച്ച് അമര്തുന്നത് പോലെ അവനു തോന്നി.. അവന് ഞെട്ടിതിരിഞ്ഞു നോക്കി.. ആരെയും കണ്ടില്ല... തന്റെ തോന്നലായിരിക്കും എന്ന് കരുതി അവന് ജോലിതുടര്ന്ന്... അല്ല... തന്റെ കുണ്ണയില് ആരോ തടവുന്ന പോലെ... അവനു പേടി തോന്നി.. പക്ഷെഅതിനേക്കാള് കൂടുതല് സുഖം കിട്ടി തുടങ്ങി... അവന്റെ മനസ്സില് കാമം പെട്ടെന്ന് കയറി തുടങിമൂത്രം മുഴുവന് ഒഴിച്ച് കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.... തന്റെ കുന്നയെ അവന് ഒന്ന് കുലുക്കി.... അത് അങ്ങോട്ടുംഇങ്ങോട്ടും ആടി.. അതില് അവശേഷിച്ചിരുന്ന തുള്ളികള് കടലിലേക്ക് തെറിച്ചു.. കുന്ന തിരികെകയറ്റുവാന് തോന്നുന്നില്ല.... മനസ്സില് എന്തെന്നില്ലാത്ത കാമ മോഹം... അവന് പതിയെ പാറ ഇടുക്കിലേക്ക്കയറി ഇരുന്നു.. അവിടെ ഇരുന്നാല് ആരും കാണില്ല... തന്റെ ഷോര്ട്ട് സു പതിയെ വലിച്ചു താഴ്ത്തി...നിവര്ന്നു അടുത്തുള്ള ചെറിയ പാറയില് ചാരി ഇരുന്നു..
അവന് തന്റെ ചുവന്ന ജോക്കി കുറച്ചു കൂടി താഴ്ത്തി... തന്റെ ബാലഷിടമായ കൈകള് കൊണ്ട് കുന്നയെതഴുകി... അത് തുള്ളികലിച്ചു.. നല്ല ഒതുങ്ങിയ വയര്... അതില് പറ്റിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്ന ചെറിയ മണല്തരികള്.. വെട്ടി ഒതുക്കിയ രോമങ്ങള് നിറഞ്ഞ കളിക്കളം. അല്പ്പം തടിച്ചിരിക്കുന്നു...ചുവന്ന തക്കാളിപഴം പോലുള്ള മണികള്ക്കിടയില് തടിച്ചു കൊഴുത് വടി പോലെ നില്ക്കുന്ന ആയുധം...അതിന്റെഅഗ്രഭാഗം അസ്തമയ സൂര്യന്റെ വെയില് ഏറ്റ ഒന്നുകൂടി ചുവന്നിരിക്കുന്നു...ആ അഗ്രഭാഗത്ത് ഒരുപനിനീര്തുള്ളി.... ആ സുന്ദരന് കുന്നയെ കയ്യില് എടുത്തു ഭോഗിക്കാന് തുടങ്ങി..
അത് ഇടയ്ക്കു തല നീട്ടിയും.. മാളത്തില് തല ഒളിപ്പിച്ചും കളിച്ചു രസിക്കുന്നു... ഇതിനിടെ ഒരു തിരപൊങ്ങിവന്നു.. അത് അവന്റെ വലിയ ചന്തികളെ നനച്ചു.. തഴുകി... ആ വിടവില് ഇക്കിളി ആക്കി..തിരികെ പോയി... അവന് ആഞ്ഞു ആഞ്ഞു വിടാന് തുടങ്ങി.. അവന്റെ മുകളിലആയി ഉള്ള പാറക്കെട്ടില്ഇരിക്കുന്ന രൂപം അത് കണ്ടു ആനന്ധിക്കുന്നത് അവന് കണ്ടില്ല... ആ രൂപത്തെ ആര്ക്കും അങ്ങിനെപെട്ടെന്ന് കാണാനും ആവില്ലല്ലോ???.. ഏതാനും നിമിഷങ്ങള് കഴിഞ്ഞതോടെ അവന് മൂര്ച്ചയില് എത്തി...കുന്ന വാശിയില് ചാടാന് തുടങ്ങി..ആഹ്ഹ്... ഹുമം... ആഹ്ഹ്ഹ്.. രതി മൂര്ച്ചയുടെ ശീല്ക്കാരങ്ങള്പുറപ്പെട്ടു ...പ്ലുക്.. പാല് തെറിച്ചു.. അത് കുറെ വെള്ളത്തിലും.. പാറയിലും ആയി വീണു.. ആ സുന്ദരന്പതിയെ എഴുനേറ്റു..കുന്ന ക്ഷീണിച്ചിരിക്കുന്നു... തല താഴ്ത്തി..
കുറച്ചു വെള്ളം എടുത്തു അവന് കഴുകി.. പതിയെ ജോക്കി തിരികെ വലിച്ചു കയറ്റി.. ഷോര്ട്ട് സും ഇട്ടു..."എടാ.. മനു.. നീ എവിടെയാ.. എത്രനേരം ആയി?"" ആരോ വിളിക്കുന്നു.. " ദാ വരുന്നെടാ.." അവന് വിളിച്ചുപറഞ്ഞു.. തന്നെ കാണാതെ കൂടുകരില് ആരോ അന്വേഷിച്ചു വരുന്നു എന്ന് അവനു മനസ്സിലായി.. അവന്ആ വിടവില് നിന്നും പുറത്തു വന്നു.. "എതെന്നടാ.. ആന മൂത്രം ആണോ?.." എന്ന് ചോദിച്ചു കൊണ്ട്അവന്റെ ചങ്ങാതി ഫസല്.. "പോടാ തെണ്ടി.." എന്ന് ഒരു ചീത്തയും വിളിച്ചു കൊണ്ട് അവര് വീണ്ടുംകളിയ്ക്കാന് തുടങ്ങി..
ഭരത് എഴുനേറ്റു നിന്ന്..ചുറ്റും നോക്കി..പല തരാം ആളുകള് കടന്നു പോകുന്നു..പക്ഷെ തന്റെ ചങ്ങാതിസുജിത് നെ മാത്രം കാണുന്നില്ല.. ഇനി വരാതെ ഇരിക്കുമോ?.. ദാഹിക്കുന്നു... എന്തെങ്കിലും കുടിക്കണം..ബീച്ചില് ഐസ് ക്രീം .. കൂള് പാനീയങ്ങള് വില്ക്കുന്ന പല ആളുകളും ഉണ്ട്.. വേണ്ട.. ഒരു കരിക്ക്കഴിക്കാം.. ഭരത് കരുതി.. അവന് ചുറ്റും നോക്കി.. അല്പ്പം മാറി ഒരു തെങ്ങ്.. അവന് പതിയെ കണ്ണുകള്കൂര്പ്പിച്ചു നോക്കി.. അത്ഭുതം.. അതില് നിന്നും ഒരു നല്ല കരിക്ക് അവന്റെ കയ്യിലേക്ക് വരുന്നു..പെട്ടെന്ന്അതിനെ അഗ്രഭാഗം ചെത്തി മിനുക്കപ്പെട്ടു.. ഒരു സ്ട്രോയും അന്തരീക്ഷത്തില് നിന്നും വന്നു.. ഭരത് അത്ആസ്വദിച്ചു കഴിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു..
അപ്പോള് ബീച്ചിന്റെ ഒരു അറ്റത്ത് ഒരു നീല ആള്ട്ടോ കാര് വന്നു നിന്ന്.. അതില് നിന്നും ഒരാള്പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങി.. ജീന്സ് ന് ഫുള് കൈ ഷര്ട്ട് ആണ് വേഷം.. ഇരു നിറം.. അധികം പൊക്കം ഇല്ല,,..തിളക്കമുള്ള കണ്ണുകള്... ആ കണ്ണുകളില് ഒരു ചെറിയ പരിഭ്രമം ഉണ്ട്.. നനുത്ത പൊടിമീശ..ഇടത്തരം ശരീരഘടന,,.. അവന് .. എസ് അവനാണ് സുജിത്.. ഭരത് ന്റെ ഭൂമിയിലെ ആദ്യ കൂട്ടുകാരന്.. സുജിത് ചുറ്റുംനോക്കി.. പതിയെ ബീച്ചിലേക്ക് നടന്നു..
(തുടരും )
No comments:
Post a Comment